Kościół św. Jana Chrzciciela w Legnicy  zbudowany w pierwszej połowie XVIII wieku.

Świątynia została zbudowana w latach 1714-1727 dla zakonu jezuitów w miejscu wcześniejszej gotyckiej świątyni, która pełniła kolejno funkcje kościoła klasztornego franciszkanów i kościoła zboru kalwińskiego w Legnicy.

Kościół Wniebowzięcia NMP w Lubiążu 1681-1715

nieczynna świątynia, perła sztuki barokowej i mauzoleum Piastów śląskich w kompleksie opactwa cysterskiego w Lubiążu, w gminie Wołów na Dolnym Śląsku.

Wygląd obecny Bazylika uzyskała W końcu XVII wieku, kiedy to pod kierownictwem Matthiasa Steinla dokonano przebudowy kościoła w stylu barokowym. Przebudowa ta gruntownie zmieniła charakter świątyni.

W 1715 zbudowano fasadę kościoła, kruchtę i dwie wieże z barokowymi hełmami. W późniejszym okresie prowadzono już tylko prace zdobnicze, m.in. w 1733 Felix Anton Scheffler wykonał polichromie i większość fresków letniego refektarza, w 1734 – 1737 Christian Bentum podobnie ozdobił bibliotekę klasztorną i wykonał plafon w głównej sali reprezentacyjnej pałacu – Sali Książęcej, a w 1737- 1739 Franz Mangoldt ozdobił zespołem posągów założony w 1649 przez opata Freibergera ogród opacki oraz wyrzeźbił szereg dzieł do Sali Książęcej.

Parafia Świętego Mikołaja i św. Franciszka Ksawerego w Otmuchowie 1690–1693

Kościół parafialny wybudowany w stylu barokowym. Wystrój wnętrza barokowy, pochodzi z przełomu XVII i XVIII wieku. Polichromia autorstwa Karola Dankwarta z około 1694. Kościół mieści się przy Placu Jana Pawła II 1, frontem zwrócony do Rynku.

Pałac książęcy w Żaganiu

W 1628r. cesarz Ferdynand II przekazał Żagań czeskiemu księciu Albrechtowi von Wallenstein, ten postanowił, że w miejscu zamku stanie ogromna manierystyczna rezydencja typu palazzo in fortezza z fosą. Do sporządzenia planów Wallenstein zatrudnił włoskiego architekta Vicenzo Boccaciego, prace budowlane jednak przerwała tragiczna śmierć Wallensteina w lutym 1634r.

W 1791 roku, po zakupie księstwa w 1786 roku przez księcia Kurlandii i Semigalii, Piotra Birona (1786 -1800), rozpoczęto prace zmierzające do adaptacji pomieszczeń pałacu do potrzeb rodziny książęcej. Nadzór nad pracami budowlanymi przekazano szwagrowi księcia Christophowi Johannowi Friedrichowi hrabiemu von Medem. Na początku lat 1790 – tych część pomieszczeń otrzymała klasycystyczny wystrój sztukatorski, częściowo zachowany do chwili obecnej.