muzeum publicznie dostępne
muzeum rewolucyjne – dekret władzy rewolucyjnej
model tradycyjny – Luwr
model obywatelski – po rewolucji
muzeum komercjalne – muzeum kupuje obiekty
historia:
początki budowli: 1190-1202, za panowania Filipa Augusta pierwszy Luwr, nie jako rezydencja królewska, ale jako umocniona warownia, był to początkowo arsenał, w tym czasie dookoła miasta zbudowano też mury obronne
za panowania Karola V, ok. 1380, przekształcono to w siedzibę dworu królewskiego – wojna stuletnia – 1337 – 1453 (?), okres jego panowania kończy fazę pierwszą wojny stuletniej, przebudowano Luwr nadając jej charakter reprezentatywny, architekt Raymond du Temple brał udział w tych pracach 1364-1369. Wizerunek znajduje się na miniaturze księcia de Berry – LISTOPAD
XVI wiek 1527-1528 przebudowa Luwru, likwidacja donżonu i militarnego charakteru – za panowania Walezjuszy, pod koniec ich panowania wybudowano jednokondygnacyjną, parterową kondygnację od strony rzeki, za Henryka IV do tego korytarza dobudowano piętro.
za Ludwika XIII zlikwidowano pozostałości średniowieczne, zbudowano skrzydło Lescaux, a za XIV skończono dziedziniec Cour Carre
lata 60 XVIII wieku – Louis Levoux kończy Cour Carre, potem ogłoszono konkurs na fasade wschodnią – przyjęto projekt Claude’a Perraux.
dwa skrzydła były do połowy XVIII wieku bez dachu
1688 – założono akademie malarstwa i rzeźby
Od przeniesienia dworu do Wersalu wyjebane na Luwr
Akademia Francuska
Za Ludwika XV zostało wznowione pracowanie nad Luwrem, zrobiono dachy, porządkowano otoczenie.
W drugiej połowie XIX wieku oczyszczono zupełnie teren wokół Luwru, wyburzono domy.
1750-1759 – nie istniała w pałacu w Luwrze ekspozycja, zaś w pałacu luksemburskim istniała.
muzeum w luwrze było powszechnie dostępne w niedziele.
1791 – dekretem zgromadzenia narodowego Luwr stał się miejscem depozytowania dzieł sztuki
1793 – stał się muzeum oficjalnie
1798 – transport rzeźb antycznych z Rzymu
1815 – zwroty konfiskat
lata 30 – 1837 powstała Galeria Hiszpańska
Okres drugiego cesarstwa –
Pałac Tuilleriyjski spalił się w trakcie komuny paryskiej, spalił się razem z archiwum, dlatego XIX wiek jest niespecjalnie udokumentowany we Francji.
Podział muzealny:
muzeum główne, a potem podległe mu muzea mniejsze
kolekcjonerstwo – działalność o charakterze celowym.
kolekcjonerstwo-zbieractwo
kolekcja – wielość określonych momentów, podporządkowana cechom.
zbiór kolektywny – zbiór elementów różnorodnych w cechach funkcji i fizycznych, ale łączy ich inna cecha, zasada, która sprawia, że dany zbiór jest zbiorem jednolitym, zbiór pamiątek narodowych.
kolekcja najczęściej definiowana jest jako zbiór dystrybutywny, jednak jej istota jest w drugim znaczeniu.
Pomian powiedział– kolekcja jest medium, a przedmiot – semiofor – nośnik znaczeń
Ekspozycja jest zasadniczym celem kolekcji. Kolekcjonerstwo wyraża stosunek człowieka do rzeczywistości – ogromna waga znaczeń poszczególnych obiektów.
Przedmiot, który trafia do kolekcji muzeum traci swoją pierwotną funkcje użytkową i funkcję w ogóle. – np. broń. Obiekt =/= przedmiot, obiekt ma znaczenie. zbiór fujarek, zbiór owoców.
Kod kolekcji jest ważny, nie może być zbyt abstrakcyjny przy ekspozycji.